Dama til Kjell

I dag har eg vore med Kjell til urolog, for å få resultatet fra MR og biopsi. Det er kreft, i høyre del av prostata, av middels hissig type, men legen meinte det var veldig gode prognoser. Det var stor sannsynlighet for at han vart heilt frisk. Han skulle få time på Haukeland denne eller neste veke, for å bestemme om det blir operasjon eller strålebehandling. Kjell sjølv ønsker helst operasjon, men siden han ikkje er ein liten mann, må det nok trening og vektnedgang til for at dette skal vere gjennomførbart. Eg har ikkje vondt av litt vektnedgang eg heller, så vi er komen godt i gang etter nyttår. Ellers er vi heldige som bur i eit land der kreftbehandling og oppfølging er gratis, så vi ikkje trenger å tenke på økonomien. Priser meg og lykkelig for at hytta er solgt - litt mindre å tenke på. Kjell har ein fantastisk arbeidsplass, og vi har gode vener og familie som er der for oss. No tar vi ein dag om gangen, nyter kvar dag og kvarandre, og prøve å leve så normalt som mulig.❤️

28.01.25: Hei! Eg heiter Karin, og er kjæresten, kona - kort sagt- dama til Kjell. Vi bur på Vestlandet, og har to voksne sønner.I både mi og Kjell si slekt, er kreft eit tungt spøkelse, som henger over oss, som bare venter på å ramme oss på ein eller anna måte. Kjell har mista to bestefedre og mor si i kreft, og eg har mista farmor, begge foreldra mine og ein onkel i kreft. I tillegg har eg ein onkel på farssida, som har overlevd kreft, og ein onkel på morssida, som fekk kreft to ganger, men overlevde. Han døde av noko heilt anna, trur eg. Både eg og søster mi har fjerna tilløp til kreft - det som kunne blitt kreft, fordi vi har kome tidsnok, men likevel så er dette den skumleste sjukdommen eg veit om. No ser det ut som vi står i fare igjen, men la meg starte med begynnelsen: